Świdnica

Świdnica – perła śląskiego baroku, dawna stolica księstwa świdnicko-jaworskiego słynąca z wyśmienitego piwa, pysznych pierników, tradycji kupieckich, giełdy staroci, numizmatów i osobliwości, wojny 7-letniej, konfliktów religijnych pomiędzy katolikami i protestantami, które zaowocowały dwiema imponującymi świątyniami Kościołem Pokoju i katedrą św. Stanisława i Wacława – uważanymi dziś za absolutne „must have” wśród turystów. Przeplatają się w niej dzieje Polaków, Czechów, Niemców, Francuzów, Węgrów, Austriaków, Greków, Żydów i Rosjan. Bogata w wielowątkowe historie i legendy. Jej mieszkańcy twierdzą, że to właśnie tutaj, a nie jak ogólnie się sądzi w Warszawie, na świat przyszedł pożerający mieszczan bazyliszek… Tutaj narodziła się także jedna z najstarszych w Polsce giełd staroci, nad którą regularnie w każdą pierwszą niedzielę miesiąca czuwa bóg handlu i złodziei Hermes przypatrując się jej z najwyższej w rynku kamienicy.

Świdnica jest miastem o ponad 750-letniej tradycji. Widać to na każdym kroku – średniowieczny układ urbanistyczny Rynku, piękne kamienice reprezentujące mieszaninę stylów i atmosfera dawnego kupieckiego miasta dają o sobie znać na każdym kroku. Dzisiejsze oblicze Świdnicy kształtowało się przez wieki, dlatego trudno byłoby znaleźć drugie takie miejsce „z duszą”.

Wizytówką Świdnicy jest XVII- wieczny Kościół Pokoju- obiekt wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO. Kościół ten jest uważany za największą drewnianą świątynię Europy. W swoim wnętrzu może pomieścić ok. 7500 osób. Jednocześnie jest to jeden z dwóch Kościołów Pokoju zachowanych na świecie. Drewniana budowla o konstrukcji szachulcowej wybudowana została na planie krzyża greckiego. Wnętrze kościoła zachwyca barokowym wystrojem, a na szczególną uwagę zasługują dwa zespoły barokowych organów. Do najcenniejszych elementów barokowego wyposażenia należy także jego główny ołtarz i ambona, a także loże rodowe zasłużonych mieszczan i władców ziemi świdnickiej. Kościół otoczony jest zespołem zabytków Placu Pokoju – są to m.in.: dzwonnica, Dom Stróża, Plebania i zabytkowy cmentarz ewangelicki. Wszystkie budowle pochodzą z XVII wieku i są przykładem charakterystycznego budownictwa ryglowego. Dzwonnica, ciekawie iluminowana, przeznaczona jest w najbliższej przyszłości na galerię sztuki. W Domu Stróża działa obecnie nastrojowa kawiarnia. Na cmentarzu ewangelickim spoczywa m.in. konstruktor pierwszej rakiety tenisowej oraz dawny organista kościelny- uczeń J. S. Bacha. W Kościele Pokoju corocznie odbywa się Festiwal Bachowski.

Architekturę Świdnicy, na tle innych miast wyróżnia wyjątkowo duże nasycenie elementami barokowymi – prawdopodobnie największe w tej części Śląska i Europy. Bogate, unikalne barokowe zdobienia znajdziemy przede wszystkim we wnętrzach kościołów (Kościół Pokoju pw. św. Trójcy, Katedra pw. św. Stanisława i Wacława, Kościół św. Józefa) oraz na elewacjach kamienic ( np. Rynek 6, Rynek 7 – „Pod Złotą Koroną”, Rynek 8 – „Pod Złotym Chłopkiem”, Rynek 15 – „Pod Głową św. Jana Chrzciciela”, Rynek 25 – „Kamienica von Hochbergów”, Rynek 32 – „Kamienica pod Orłami”). Styl ten dominuje także w mniejszych formach takich jak: rzeźby, fontanny i inne detale, które składają się łącznie na atrakcyjny wizerunek miasta. Z kolei znakomita akustyka barokowego wnętrza Kościoła Pokoju sprawia iż jest on doskonałym miejscem dla organizowanego co roku Międzynarodowego Festiwalu Bachowskiego, który gości najlepszych wykonawców muzyki barokowej z różnych krajów.