Parafia w Jaworze

Kościół Pokoju w Jaworze wzniesiono wg projektu wrocławskiego architekta i budowniczego miejskiego Albrechta von Säbisch. Główny budowniczy – jaworski mistrz stolarski Andrzej Kempner sprawił, że już 30.09.1655 osiągnięto stan surowy budowli, a jej poświęcenie mogło się odbyć miesiąc później.

Na uwagę zasługują cztery piętra empor obiegających nawę główną. Wrażenie bogactwa i przepychu sprawiają malowidła (bezpośrednio na drewnie lub napinanym później płótnie lnianym) na wszystkich emporach jak również pokrycie stropu biało-niebieskim ornamentem w śląskim stylu ludowym. Na emporze IV znajduje się 71 przedstawień o tematyce starotestamentowej wraz z odpowiednimi sentencjami, na II – 72 obrazy oparte na tekstach Nowego Testamentu. Ponieważ do końca XVII wieku nauka katechizmu dla dzieci ewangelickich odbywała się w Kościele Pokoju, malowidła te stanowiły swoistą Biblię pauperum czyli Biblię dla ubogich.

Niewątpliwie jednym z najpiękniejszych elementów wystroju kościoła jest barokowa ambona. Nadano jej formę kielichowatego kosza, zdobionego figurami czterech ewangelistów. Ambonę podpiera anioł trzymający otwartą księgę z napisem „Wieczna ewangelia”, a zwieńcza zmartwychwstały Chrystus ze zwycięską flagą w ręku.

Na zewnętrznych i wewnętrznych murach świątyni znajdują się kamienne epitafia z XVII i pocz. XVIII w. Pochodzą one zarówno z dawnej posadzki kościoła jak i byłego Cmentarza Pokoju.

W 2001 Kościół Pokoju w Jaworze został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.