7 listopada odbyło się kolejne z serii webinariów organizowanych przez Polski Komitet ds. UNESCO we współpracy z Ligą Miejsc Światowego Dziedzictwa w Polsce oraz przy wsparciu eksperckim Narodowego Instytutu Dziedzictwa.

Tym razem referat wygłosił ks. Paweł Meler – wikariusz diecezji wrocławskiej Kościoła Ewangelickiego oraz sekretarz biskupa Waldemara Pytla, proboszcza parafii przy Kościele Pokoju w Świdnicy.

Temat wystąpienia brzmiał „Kościoły Pokoju – skarb, którego miało nie być”. Prelegent zaprezentował bogatą historię obiektów oraz ich znaczenie, które docenione zostało wpisem na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

W uzasadnieniu tego wpisu można przeczytać: „W wyniku nakazów narzuconych przez ówcześnie panującą na tych obszarach austriacką monarchię Habsburgów, stawianie Kościołów Pokoju wymagało od budowniczych zastosowania pionierskich, kompleksowych rozwiązań konstrukcyjnych i architektonicznych, nigdy wcześniej nie praktykowanych, zwłaszcza na płaszczyźnie architektury drewnianej. Na ich zadziwiającą wyjątkowość składa się również fakt, iż pomimo powszechnego sceptycyzmu wobec trwałości i solidności wzniesionych obiektów, przetrwały one do dnia dzisiejszego. Kościoły Pokoju noszą wyjątkowe świadectwo rozwoju szczególnego rodzaju siły politycznej w dobie siedemnastowiecznej Europy, nasyconej ogromną duchową mocą i zaangażowaniem. Kościoły Pokoju w Jaworze i Świdnicy to największe w Europie obiekty sakralne zbudowane w konstrukcji szkieletowo-reglowej. Obydwa protestanckie kościoły zostały wzniesione w połowie XVII wieku, po zakończeniu wojny trzydziestoletniej, która spustoszyła wielkie obszary Europy. Podpisując traktat pokojowy w Westfalii w 1648 r. monarcha austriacki zezwolił protestantom z Dolnego Śląska wznieść trzy „kościoły pokoju”. Miały upamiętnić zakończenie wyniszczającej wojny i koniec konfliktu religijnego.”

Mimo, że miały nie przetrwać próby czasu Kościoły Pokoju w Świdnicy i Jaworze do dziś zadziwiają pięknem ornamentów i kunsztem budowniczych. Z pewnością można nazwać je skarbami, których miało nie być.